آتی‌ها (فیوچرها) مشتقاتی هستند که دو طرف، یک خریدار و یک فروشنده، را ملزم به معامله یک دارایی به قیمت کنونی مشخص تا تاریخ مشخصی در آینده می‌کنند. واژه مشتقات به قراردادهای مالی اشاره دارد که ارزش خود را از دارایی‌های زیرین به دست می‌آورند، معمولاً اوراق بهادار مالی مانند سهام، اوراق قرضه یا کالاهایی مانند نفت یا طلا. این یک توافق است که قیمت‌ها از دارایی‌های زیرینشان ناشی می‌شوند.

قراردادهای آتی قیمت کنونی یک کالا یا سهام را قفل می‌کنند و هزینه ثابت کنونی دارایی زیرین و تاریخ انقضای آن را تعریف می‌کنند. این قراردادها خریدار را برای خرید و فروشنده را برای فروش الزام می‌دهند، حتی اگر قیمت به سمت معامله علیه آن بروید. چون معاملات آتی از تورم مشتق می‌شوند، معاملات ممکن است بسیار سودآور یا ضرر زیادی به همراه داشته باشند. تورم به معنای این است که معامله‌گران نیازی ندارند تا ۱۰۰٪ ارزش دارایی زیرین خود را با پول خود به معامله اختصاص دهند بلکه می‌توانند به جای آن از بدهی یا پول قرضی استفاده کنند. این می‌تواند به افزایش بازده آن‌ها کمک کند، اما اگر معامله موفق نشود، خسارات آن‌ها را همچنین افزایش می‌دهد. به طور معمول، معاملات آتی در یک بورس آتی مانند بورس کالای شیکاگو (CME) معامله می‌شوند و نیاز به داشتن حساب کارگزاری تایید شده برای سرمایه‌گذاران دارند.